Het BESIX-team van het drinkwaterzuiveringsstation van La Mé in Ivoorkust, een van de grootste in wording in West-Afrika, vierde een belangrijke mijlpaal met de inname van water uit de rivier La Mé.
Op 24 mei 2020 keek Paul in de verte, over de rivier La Mé heen. Aan zijn linker- en rechterzijde leunde zijn team over de reling, in afwachting van het grote moment enkele meters onder hen. Plotseling begon de rivier buiten haar oevers te treden en stroomde het water in de bouwput die naar de waterinlaatstructuur van het waterzuiveringsstation leidde. Dit is het mijlpaalmoment waar ze de afgelopen maanden naartoe hebben gewerkt. Binnenkort wordt dit water naar de zuiveringsinstallatie zelf geleid, 500 meter verderop, vanwaar het uiteindelijk als drinkwater op de tafel van 1,5 miljoen Ivorianen belandt.
De werkzaamheden aan de drinkwaterzuiveringsinstallatie zijn 20 maanden geleden begonnen. Onze medecontractant Veolia heeft het zuiveringsproces ontworpen, BESIX voert de civieltechnische werken van de fabriek en de waterinlaatstructuur uit. Complexe werken. De betonnen bekkens vereisen bijvoorbeeld een hoge graad van technische vaardigheden. Het behandelen van 240 miljoen liter water per dag is immers niet niets!
Terug aan de oever. Een van de doelen die de ingenieurs en arbeiders nastreefden was het aansluiten van de waterinlaatstructuur op de rivier zodat het water kon binnenstromen. En zoals dat gaat bij doelstellingen in de bouwsector was er een deadline. In dit geval was dat heel concreet: de werken moesten eind mei - begin juni, wanneer het regenseizoen begint, klaar zijn. Een verhoogde waterstand in de rivier zou het team immers voor serieuze uitdagingen stellen.
Eind januari. “Hoe diep graven we?,” vroeg Paul aan Marco en Jean-Claude terwijl ze in de bouwput keken, die aan de ene kant aan de rivier grenst en aan de andere kant aan de waterinlaatstructuur. “10 en een halve meter diep,” zegt Marco. Hij kijkt hem aan en antwoordt: “Dat is veel grond”. “Ik weet het,” glimlachte Marco. Met ongeveer 156 betonnen secanspalen (3.150 m³ beton - 230 ton staal) als keerwandconstructie in de put, heeft hij vertrouwen in deze volgende stap om deze mijlpaal te bereiken.
Kort daarna wordt een graafmachine van 10 ton in de put gehesen om efficiënt en veilig verder te kunnen graven tot op het niveau van de onderste funderingen. Kraanbestuurder Michael drinkt wat water en maakt zich klaar om in de machine te klimmen. Het wordt geen gemakkelijk karwei: de put is erg krap en het is daar beneden nog warmer en vochtiger dan boven. Hij hoeft zich in ieder geval minder zorgen te maken over de muggen en andere insecten op dit moment van de dag. Uitdaging geaccepteerd. Later op de dag wordt de eerste van de vele 7m³-containers gevuld met grond, waardoor er ruimte ontstaat om de uitvoering van de betonnen muren te starten.
Paul kijkt omhoog. Het begint weer te regenen. Gelukkig zijn er altijd pompen aan het werk, zodat de put niet wordt veranderd in een gigantisch zwembad van 10 meter diep.
We springen vooruit naar mei. Na wekenlang veel beton te hebben gestort, het plaatsen van het verticale scherm en de sluisdeuren is de mijlpaal eindelijk bereikt. Het team is klaar om de laatste barrière tussen de rivier en de put te doorbreken. Een graafmachine staat aan de kant van de rivier. Motoren aan. Bij elke opgraving wordt er wat meer grond weggeveegd en komt het water steeds dichter bij de inlaatstructuur. Motoren uit. Dit was geen onderdeel van het plan. De machine ging kapot, wat het team ertoe aanzette om deze eerste poging af te breken. Een eerste teleurstelling, maar ze geven het niet op. Pas een dag later, na een bevredigende lunch, proberen ze het opnieuw. Met succes.
Het water stroomt over de laatste berg zand in de richting van de inlaatstructuur. Een vrolijk moment. Terwijl het zich een weg baant door het verticale scherm (dat verhindert dat takken en andere grote drijvende voorwerpen de aanzuigstructuur binnendringen) en twee reusachtige sluisdeuren die verhinderen dat het water de structuur zelf binnendringt.
Jean-Claude staarde in de verte en keek over de rivier La Mé, overweldigd van trots door deze succesvolle teaminspanning. Ze overwonnen enkele grote uitdagingen, niet in het minst deze laatste maanden. Net als de rest van de wereld werd ook dit project beïnvloed door COVID-19. Om de veilige afstand te respecteren, werden er veiligheidsmaatregelen getroffen. Het team werd in omvang gereduceerd en moest de planning heroverwegen. De werktijden werden verkort en de avond- en nachtdiensten werden afgeschaft. Door in het weekend verder te werken, konden ze het doel bereiken. Gelukkig werd de werf nooit gesloten en konden de activiteiten tot op heden doorgaan.
De civieltechnische werken zullen tegen het einde van het jaar worden afgerond. Eenmaal operationeel zal de installatie een echte vooruitgang betekenen voor de levensomstandigheden van de mensen in de regio Abidjan die geconfronteerd worden met het probleem van de drinkwatervoorziening.
Paul Callebaut is projectleider, Jean-Claude Descartes de Construction Manager, Marco Berrios de werfleider voor de inlaatwerken en Michael de kraanbestuurder.
Voor meer info over dit project, lees hier.